นั่งสมาธิแล้วกลัวความมืด

นั่งสมาธิแล้ว หลับตาแล้ว มันมืด นั่งนานมันก็มืดนาน นี่เรียกว่า กลัวความมืด แต่อยากสงบ ใจมันอยากสงบ หลับตาแล้วก็ยิ่งมืด ยิ่งมืดนานนั่นแหละยิ่งสงบ ยิ่งสงบนานก็ยิ่งใกล้ความสว่าง คือ สว่างใจ สว่างจิต นี่มาถูกทาง มันมืดนานก็ช่างมัน ปล่อยวางมัน มืดนานก็ยิ่งใกล้ความสว่าง คือ สว่างในจิตในใจ นี่ ยกตัวอย่าง อย่างนี้ เป็นต้น

(หลวงปู่โต๊ะ วัดประดู่ฉิมพลี)